Objective: Acute kidney injury (AKI), observed as a clinical syndrome, presents with previously normal renal function followed by sudden decrease in the glomerular filtration rate (GFR), and increase in urea, creatinine and uremic toxins in hours or days. The causes of acute kidney injury are divided into three: prerenal, renal and postrenal. In these patients, 5-30% end-stage renal insufficiency may develop in later periods. Therefore the diagnosis, treatment and follow-up are important. Method: Between November 2012-2013, clinical data, treatment and prognosis of AKI patients who were followed-up in our Nephrology Clinic were evaluated retrospectively. The patients were considered with RIFLE (risk, injury, failure, loss, end stage renal failure) and AKIN (acute kidney injury network) classification in this study. Chronic renal failure and chronic renal failure patients with the acute episode were excluded from the study. Patient data were obtained from medical records. Results: Of the158 patients were admitted to our study with AKI, 76 (48.1%) were women, and 82 (51.9%) were men. Age average was 66 (18-90). These cases were acquired 76 prerenal (48.1%), 60 renal (38%), 22 postrenal (13.9%) AKI. In 32 of these patients (20.25%) infection was encountered. The comorbiditiy incidences of our patients were observed with19.6% hypertension and tip 2 diabetes, 17% hypertension. 47 patients (29.75%) were oliguric and 36 patients (22.78%) needed dialysis. Mortality rate was 4.43%. Major causes of death were sepsis and pneumonia. Conclusion: AKI incidence was increased in older age. Concomitant disease affects these patients' morbidity. Nowadays effective treatment options for AKI patients decrease mortality rates. Especially infections continue to be a serious cause of mortality. Improvement of renal function in a significant number of patients have been seen.
Keywords: Acute kidney injury, Infection disease, Comorbidity, DialysisAkut böbrek hasarı (ABH); önceden normal olan böbrek fonksiyonlarında, glomerüler filtrasyon hızında ani bir düşüş ve üre, kreatinin ve üremik toksinlerde, saatler veya günler içerisinde artışla gözlenen klinik bir tablodur. Akut böbrek hasarı olguları prerenal, renal ve postrenal olarak üçe ayrılır. Bu hastaların %5-30’unda ilerleyen dönemlerde son dönem böbrek yetmezliği gelişmesi nedeniyle tanı ve tedavisi önemlidir. Yöntem: Kasım 2012-2013 tarihleri arasında Nefroloji kliniğine ABH tanısı ile yatırılan hastaların klinik seyirlerinin, tedavi ve prognozlarını retrospektif olarak değerlendirilmeye alınmıştır. ABH tanısı, RIFLE ve AKIN kriterlerine göre konuldu. Kronik böbrek yetmezliği ve kronik böbrek yetmezliğinin akut hecmesinde olan hastalar değerlendirme dışı bırakıldı. Hasta verileri medikal kayıtlardan elde edildi. Bulgular: ABH tanısı konulan 158 hasta [76 kadın (%48.1), 82 erkek (%51.9)] çalışmaya dahil edildi. Ortalama yaşları 66 (18-90) yıldı. Bu olguların 76’sı prerenal (%48.1), 60’ı renal (%37.97), 22’si postrenal (%13.92) kökenli ABH idi. 32 olguda (%20.25) enfeksiyon mevcuttu. En sık eşlik eden hastalıklar; hipertansiyon ve tip 2 diyabet (%19.6), hipertansiyon (%17) idi. 47 hasta (%29.75) oligürikti. 36 hastada (%22.78) diyaliz ihtiyacı oldu. Mortalite oranı %4.43’tü. En önemli ölüm nedenleri sepsis ve pnömoni idi. Sonuç: İleri yaşlarda ABH görülme sıklığı artmıştır. Bu hastalarda eşlik eden hastalıklar morbiditeyi etkilemektedir. Günümüzde etkili tedavi seçenekleri ABH’lı hastalarda mortalite oranını azaltmıştır. Özellikle enfeksiyonlar ciddi mortalite nedeni olmaya devam etmektedir. Hastaların önemli bir kısmında böbrek fonksiyonlarının düzeldiği görülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Akut böbrek hasarı, Enfeksiyon hastalıkları, Eşlik eden hastalık, Diyaliz