Necrotizing Enterocolitis: Pathogenesis, diagnosis, treatment and new aspects.

Neonatal necrotizing enterocolitis (NEC) is a serious gastrointestinal disease of unknown cause that predominately affects premature infants. The overall incidence of NEC is between 1% and 5% of all neonatal intensive care units admissions. The incidence is markedly increased in infants at lower gestational ages. Mesenteric ischemia has been postulated for many years to be the common denominator in the pathogenesis of NEC. Also, enteral alimentation is thought to play a major role since 90% to 95% of all infants who develop NEC have been enterally fed. Bacterial proliferation is undoubtedly another factor in the pathogenesis of NEC, but whether bacteria are primary initiators of the disease is unknown. Early signs of NEC are indistinguishable from sepsis neonatorum. The signs and symptoms are quite variable, ranging from feeding intolerance to evidence of a fulminant intraabdominal catastrophe with sepsis, shock and peritonitis. Patients should be staged using a clinical staging system for NEC was devised by Bell et al. Upon recognition or suspicion of NEC early and aggressive treatment should be started. This should include vigorous intravenous fluid resuscitation, correction of hematocrit and thrombocyt, bowel rest with nasogastric decompression, and antibiotic therapy.

Nekrotizan Enterokolit: Patogenez, Tanı, Tedavi ve Yeni Görüşler

Neonatal nekrotizan enterokolit (NEK) başlıca prematüre yenidoğanları etkileyen ve sebebi bilinmeyen ciddi bir gastrointestinal hastalıktır. NEK sıklığı, yenidoğan yoğun bakım ünitelerindeki hastaların %1-5’i kadardır. Düşük gestasyonel yaştaki yenidoğanlarda, sıklık belirgin derecede artar. NEK’in patogenezinde en önemli faktör olarak uzun yıllardan beri mezenterik iskemi suçlanmaktadır. Bunun yanında enteral besleme de önemli bir rol oynamaktadır, çünkü NEK gelişen vakaların %90-95’i enteral beslenen bebeklerdir. NEK patogenezinde bakteriyel proliferasyon da bir diğer faktördür, fakat bakterilerin hastalığı başlatıcı rolleri olup olmadıkları bilinmemektedir. NEK’in erken bulguları neonatal sepsisten ayırdedilemez. Bulgu ve semptomlar beslenme intoleransından sepsis, şok ve peritonitle birlikte ağır, hızlı gidişli intaabdominal hastalığa kadar değişme gösterir. Hastalar Bell ve ark. tarafından düzenlenmiş bir klinik evreleme sistemine göre sınıflanmalıdırlar. NEK şüphesi olduğunda veya teşhis edildiğinde erkenden ve agresif tedavi başlanmalıdır. Bunlar; yoğun sıvı tedavisi, hematokrit ve trombosit değerlerinin düzeltilmesi, nazogastrik dekompresyonla barsakların dinlendirilmesi ve antibiyotik tedavisidir.