INTRODUCTION: We aimed to evaluate surgical treatment results of hand and wrist ganglions those seen frequently in clinical practice.
METHODS: Patients who were diagnosed with ganglion cysts clinically and radiologically in the hand and wrist region and treated with surgical excision between 2011 and 2014 were retrospectively analyzed. A total of 102 patients, 69 (67.6%) female and 33 (32.4%) male, who had a regular follow-up period of 12 months, had no additional injuries in the hand and wrist region, were included in the study. All cases were evaluated in terms of age, gender, region of ganglion cyst, treatment method and local recurrence.
RESULTS: Mean age was 37.73±9.5 (20-61) years. Local recurrence was seen in 5 (%83.3) patients whom have volar ganglion cyst and 1 (%16.7) in dorsal localized. There was no significant difference in treatment of localization of cysts (p>0.05). In addition, there was significant difference in presence of recurrence (p: 0.005; p<0.05). There was %20.8 local recurrence in volar cysts and it is higher than other localizations, this finding was statistically significant (p<0.05). There wasn’t statistically significant difference in ratio of local recurrence (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: The reason of high incidence in local recurrence in volar ganglion cysts can be insufficient excision of sac and pedicle of ganglion cyst because of anatomical relations in this region. It can be assumed that, if the surgeon has a high knowledge of anatomy of this area and develop his/her experience in this surgery local recurrence incidence can be decreased.
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmamızda, klinik pratikte sık görülen el ve el bileği yerleşimli ganglion kistlerinin tedavi ve takip sonuçlarını paylaşmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamızda 2011-2014 yılları arasında, el ve el bileği bölgesinde tanısı klinik ve radyolojik olarak ganglion kisti tanısı konmuş ve cerrahi eksizyon ile tedavi edilmiş hastalar retrospektif olarak incelenmiştir. 12 ay düzenli takip süresi bulunan, el ve el bileği bölgesinde ek yaralanması bulunmayan, 69’u (%67.6) kadın ve 33’ü (%32.4) erkek toplam 102 hasta çalışmaya alındı. Tüm olgular yaş, cinsiyet, ganglion kistinin görülme bölgesi, uygulanan tedavi yöntemi ve lokal nüks görülüp görülmemesi yönünden değerlendirildi
BULGULAR: Yaş ortalaması 37.73±9.5 (20-61) idi. Nüks görülen olguların 5’i (%83.3) volar, 1’i (%16.7) dorsal el bileği yerleşimliydi. Bölgeler arasında tedavi uygulamaları açısından istatistiksel anlamlı bir fark bulunamadı (p>0.05). Nüks varlığı açısından ise istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmaktadır (p: 0.005; p<0.05). Volar bölgesindekilerde nüks oranı (%20.8), diğer bölgelerdekilerden istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p<0.05). Diğer bölgeler arasında ise nüks oranları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Volar ganglion kistlerinde görülen nüks oranlarının fazla oluşu, bu bölgenin anatomik yapılarının diğer bölgelere göre daha önemli olması nedeni ile kistin orjinine kadar inilerek kese ve pedikülün çıkarılması konusundaki yetersizliğe bağlı olabilir. Bu konuda yapılacak cerrahi girişimlerde anatomik yapının iyi bilinmesi ve tecrübenin nüks oranlarında önemli bir azalma nedeni olabileceğini düşünmekteyiz.