INTRODUCTION: Bone repair is a multifactorial mechanism involving a large number of cells, molecules and growth factors. In this healing period, muscle tissue has an important role. The aim of the study was to evaluate the effect of single dose and locally administered teriparatide on mandibular bone healing and masseter muscle thickness.
METHODS: In this study, 24 Sprague-Dawley male rats were used and the experimental animals were divided into 3 groups. Groups were defined in the following way: Group-1 had empty defect, Group-2 received 20 μg of TP, and Group-3 received 40 μg of TP. Before surgery and postoperative 4th week, masseter muscle thickness was measured with the same ultrasound imaging system. This was followed by histomorphometric evaluation that was performed for the measurement of mandibular bone healing
RESULTS: A statistically significant difference had been found in terms of the amount of bone ossification area between Group-1 and Group-2 and between Group-1 and Group-3 (p<0.01), but there was no statistically significant difference between Group-2 and Group-3 (p>0.01). Increase in the masseter muscle thickness in the postoperative period was statistically significant in all groups (p<0.05). On the other hand, increase in the masseter muscles thickness was higher in Group-2 and Group-3 than Group-1 but not statistically different (p>0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: As a result of this study, locally and single dose administered TP improved bone healing postoperative 4th week. On the other hand, TP did not have a significant effect on the increase of masseter muscle thickness.
GİRİŞ ve AMAÇ: Kemik iyileşmesi pek çok hücre, molekül ve büyüme faktörünün katıldığı kompleks bir olaydır. İyileşme periyodunda kas dokusu önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada, lokal ve tek doz uygulanan teriparatidin, mandibular defekt iyileşmesi ve masseter kas genişliği üzerine olan etkisini değerlendirmeyi amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Cerrahi işlem öncesi kalınlığı ultrasonik görüntüleme tekniği ile ölçülmüştür. Mandibular defekt tam kalınlık ve 3 mm çapında olacak şekilde oluşturulmuştur. Sıçanlar her grupta 8 adet olacak şekilde negatif kontrol grubu (Grup 1), 20 µg teriparatid kullanılan grup (Grup 2) ve 40 µg teriparatid kullanılan grup (Grup 3) olmak üzere rastgele 3 gruba ayrılmıştır. Masseter kası ultrason ölçümleri aynı teknik kullanılarak 4 hafta sonra sakrifikasyondan hemen önce tekrarlanmıştır. Mandibular kemik iyileşmesi bütün gruplarda histomorfometrik teknik kullanılarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Kemik iyileşmesi açısından Grup 1 ile Grup 2 ve Grup 1 ile Grup 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu görülmüştür (p<0.01). Bununla birlikte defekt alanında oluşan yeni kemik miktarı açısından, Grup 2 ile Grup 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmemiştir (p>0.01). Masseter kası kalınlığındaki artış bütün gruplarda istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Bununla birlikte Grup 2 ve Grup 3’te kas kalınlığında görülen artışın Grup 1’e göre istatistiksel olarak anlamlı olmasa da daha fazla olduğu görülmüştür (p>0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak tek doz ve lokal uygulanan teriparatidin, kemik iyileşmesini postoperatif 4. haftada arttırdığı, bunun yanı sıra masseter kası kalınlığının artışında anlamlı bir etkisinin olmadığı görülmüştür.