E-ISSN: 2587-0351 | ISSN: 1300-2694
Assessment of Suicidal Poisoning In Our Pediatric Emergency Department [Van Med J]
Van Med J. 2016; 23(1): 7-12 | DOI: 10.5505/vtd.2016.82787

Assessment of Suicidal Poisoning In Our Pediatric Emergency Department

Cem Arat1, Yelda Türkmenoğlu1, Berna G. Akşahin1, Bilal Yılmaz1, Ümit Sarıtaş1, Berna Hamilçıkan1, Şehnaz Barış1, Servet Erdal Adal1
İstanbul Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Objectives: Suicidal behavior is based on the aim of selfharm which is result of heavy emotional and communicational problems. Almost 95% of these attempts are in the form of poisoning. The purpose of our study is to evaluate childhood poisoning committed with suicidal aim. Materials and Methods: The records of 90 patients admitted to our pediatric emergency department with suicidal drug intoxication between 1-1-2010 and 31-12-2010 were evaluated retrospectively. Results: Total of 470 childhood patients were evaluated and 90 (%19.1) of them were admitted for suicidal attempt. All 90 patients were between 10 and 15 years old and medium age was 14.09±1.18 and 78; 86.7% were girls. Most of the patients were admitted in October (n: 14; 15.5%). The most used drugs were analgesics-antipyretics (n: 35; 39.3%) and drugs affecting central nervous system (n: 14; 15.5%). At the admission 78.8% of the patients didn’t have any symptoms, 12.2% had central nervous system symptoms, 5.5% had gastrointestinal system symptoms and 3.3% had gastrointestinal system symptoms. The most frequent cause was friendship relation problems 32.2%. Most of patients were treated in our clinic. Only 11.1% of the patients were admitted to intensive care. Conclusions: Suicide in childhood is an important social problem; more preventive studies in family and school are needed.

Keywords: Child, adolescent, suicide, poisoning

Çocuk Acil Servisimize Zehirlenme ile Başvuran Özkıyım Olgularının Değerlendirilmesi

Cem Arat1, Yelda Türkmenoğlu1, Berna G. Akşahin1, Bilal Yılmaz1, Ümit Sarıtaş1, Berna Hamilçıkan1, Şehnaz Barış1, Servet Erdal Adal1
İstanbul Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniği, İstanbul

Amaç: Ciddi emosyonel ve iletişimsel bir problemin belirtisi olan özkıyım davranışının temelinde kendine zarar verme amacı bulunmaktadır. Bu girişimlerin yaklaşık %95’inin zehirlenmeler şeklinde olduğu bildirilmektedir. Çalışmamızın amacı çocukluk dönemindeki zehirlenmelerin bir nedeni olan özkıyım olgularının değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: 1-1-2010 ile 31-12-2010 tarihleri arasında özkıyım nedenli zehirlenme ile Çocuk Acil servisimize başvuran 90 olgu retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Toplam 470 zehirlenme olgusunun 90’ı (%19.1) özkıyım girişimi nedeniyle başvurmuştu. Yaşları 10- 15 arasında olan toplam 90 olgunun yaş ortalaması 14.09 ±1.18 yıl olup bunların 78’ i kız (%86.7) idi. En sık başvurunun ekim (n: 14; %15.5) ayında olduğu görüldü. En sık kullanılan ilaç grupları sırasıyla analjezik - antiinflamatuar ilaçlar (n: 35;%39.3) ve merkezi sinir sistemi (MSS) ilaçları (n: 14; %15.5) idi. Hastaneye başvuranlar arasında %78.8 olguda belirti yokken, %12.2’ sinde merkezi sinir sistemi belirtileri, %5.5’ inde gastrointestinal sisteme ait belirtiler, %3.3 olguda ise kardiovasküler sisteme ait belirti gözlendi. Özkıyım girişimlerinin en sık nedeni olarak %32.2 olguda arkadaş ilişkilerinin bozulması gözlendi. Olguların %11.1’i yoğun bakımda, geri kalanı klniğimizde yatırılarak takip edildi. Sonuç: Özkıyım çocukluk çağında da önemli bir toplumsal sorun olup, önlenmesi için okul ve aile destekli çalışmalar yapılmalıdır.Anahtar Kelimeler: Çocuk, genç, özkıyım, zehirlenme

Anahtar Kelimeler: Çocuk, genç, özkıyım, zehirlenme


Manuscript Language: Turkish
×
APA
NLM
AMA
MLA
Chicago
Copied!
CITE
LookUs & Online Makale