An Overview of Corneal Topography and Visual Outcomes after Different Pterygium Surgeries: An Interventional Case Series Study
Yusuf Cem Yilmaz1, Hamidu Hamisi Gobeka2, Sefik Can Ipek11Ağrı İbrahim Çeçen University Faculty of Medicine, Department of Ophthalmology, Ağrı, Turkey2Afyonkarahisar Health Sciences University, Faculty of Medicine, Department Ophthalmology, Afyonkarahisar, TURKEY
INTRODUCTION: To investigate corneal topography and visual outcomes after different pterygium surgical techniques using Pentacam Scheimpflug device
METHODS: Ninety-eight unilateral primary nasal pterygium patients underwent surgery under topical anesthesia with either conjunctival autograft (group 1) or anchored conjunctival rotational flap (group 2), both using fibrin tissue adhesive. Baseline and three-month post-operative best-corrected visual acuity (BCVA) and anterior corneal astigmatism (ACA), flattest keratometry (Kf), steepest keratometry (Ks) and posterior corneal astigmatism (PCA) were investigated.
RESULTS: In groups 1 and 2, the mean logMAR BCVA increased from 0.119±0.113 to 0.082±0.086 and 0.169±0.128 to 0.120±0.121, respectively (p<0.001 for both). There were no significant differences between the two groups in pre- and post-operative ACA, PCA, Kf and Ks (p=0.686; 0.902; 0.107; and 0.592, respectively). Intra-group analysis revealed significant differences in both groups: ACA (p<0.001 for both), with a greater difference in group 1 (2.072), and Kf (p<0.001 for both), with a slightly greater difference in group 2 (1.910). Intra-group analysis revealed no statistically significant PCA changes for either group (p=0.061 for both).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Significantly improved anterior corneal topographic changes were found to be highly related to conjunctival autografting. Conjunctival rotational flap, on the other hand, was associated with significantly greater posterior corneal topographic changes.
Farklı Pterjium Cerrahileri Sonrası Kornea Topografisi ve Görsel Sonuçlara Genel Bakış: Girişimsel Vaka Serisi Çalışması
Yusuf Cem Yilmaz1, Hamidu Hamisi Gobeka2, Sefik Can Ipek11Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Ağrı, Türkiye2Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi, Göz Hastalıkları Anabilim Dalı, Afyonkarahisar, TÜRKİYE
GİRİŞ ve AMAÇ: Pentacam Scheimpflug cihazı kullanılarak farklı pterjium cerrahi teknikleri sonrasında korneal topografi ve görsel sonuçların araştırılması.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Doksan sekiz tek taraflı, primer, nazal pterjium hastası, konjonktival otogreft (grup 1) veya sabitlenmiş konjonktival rotasyonel flep (grup 2) ile, her ikisi de fibrin doku yapıştırıcısı kullanılarak topikal anestezi altında ameliyat edildi. Başlangıç ve cerrahi sonrası üçüncü ayda en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) ve anterior korneal astigmatizma (AKA), en düz (Kf) ve en dik keratometri (Ks) ve posterior korneal astigmatizma (PKA) araştırıldı.
BULGULAR: Grup 1 ve 2'de ortalama logMAR EİDGK sırasıyla 0.119±0.113'ten 0.082±0.086'ya ve 0.169±0.128'den 0.120±0.121'e yükseldi (her iki grup için p<0.001). Cerrahi öncesi ve sonrası AKA, PKA, Kf ve Ks açısından iki grup arasında anlamlı fark yoktu (p=0.686; 0.902; 0.107; ve 0.592, sırasıyla). Grup içi analiz, her iki grupta da önemli farklılıklar ortaya çıkardı; AKA grup 1'de (2.072) daha fazla farklılık gösterirken, Kf'de grup 2'de (1.910) nispeten daha fazla değişiklik gösterdi (her iki grup için p<0.001). Grup içi analizde, PKA değişimi her iki grupta da istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı (her iki grup için p=0.061).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Anterior korneal topografik değişikliklerdeki belirgin iyileşmenin, konjonktival otogreft ile yüksek oranda ilişkili olduğu gözlemlendi. Posterior korneal topografik değişiklikler ise daha çok konjonktival rotasyonel flep ile ilişkilendirildi.
Manuscript Language: English