INTRODUCTION: This study aimed to investigate the correlation between the modified and the classical methods in carpal tunnel syndrome (CTS) diagnosis.
METHODS: The study included a total of 275 hands of 188 patients. First, the patients with CTS complaints were diagnosed according to the classical and the modified methods. Then, it was investigated whether there was a correlation between these two methods. The correlation agreement analysis between two methods was evaluated with the Kappa test.
RESULTS: In present study, it was found that 155 hands were (80 mild + 75 moderate) diagnosed with CTS, and 137 patients were female (85.2%). Moreover, it was detected that the modified method had a sensitivity of 90% and specificity of 97% regarding the classical method. In diagnosing moderate CTS, the modified method showed a high sensitivity and specificity (98.6% – 100%, respectively).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In conclusion, a near-perfect agreement was found between the modified and the classical methods for the diagnosis of CTS.
GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada, karpal tünel sendromu (KTS) tanısında modifiye yöntem ile klasik yöntem arasındaki ilişkinin araştırılması amaçladı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya 188 hastanın toplam 275 eli dahil edildi. Öncelikle KTS şikayeti olan hastalara klasik ve modifiye yöntemlere göre tanı konuldu. Daha sonra bu iki yöntem arasında uyum olup olmadığı Kappa testi ile değerlendirildi.
BULGULAR: Bu çalışmada toplam 155 elde (80 hafif + 75 orta) KTS tanısı konuldu ve 137 hastanın (%85.2) kadın olduğu saptandı. Ayrıca modifiye yöntemin klasik yönteme göre %90 duyarlılık ve %97 özgüllüğe sahip olduğu tespit edildi. Orta dereceli KTS tanısında, modifiye yöntem yüksek bir duyarlılık ve özgüllük gösterdi (sırasıyla %98.6 - %100).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Sonuç olarak, KTS tanısı için modifiye ve klasik yöntemler arasında mükemmele yakın bir uyum bulundu.